
Donderdagavond 12 Oktober 22.00 uur werd ik gebeld door Christine die erg overstuur was en vertelde dat Natascha Schrama plotseling was overleden.
Niet te begrijpen, bizar maar vooral verschrikkelijk nieuws.
Velen in de zaal kenden Natascha, maar er zijn ook mensen in de zaal die haar niet kenden en daarom voor allen:
Wie was Natascha:
“Last but not least” was Natascha een vrolijke, opgewekte en warme collega met veel kennis in huis. Wij zullen haar inspanning voor Oncologisch Nederland enorm gaan missen.
Jan
Jan gaf een imposante opsomming.
En ongetwijfeld bekleedde Natascha nog meer functies waar wij geen weet van hebben.
Je zou bijna denken dat Natascha naast al haar officiële functies geen privéleven meer had.
Maar niets blijkt minder waar.
Want als je naar Natascha’s Facebook account gaat, dan zie je de tekst: “De liefste tante is toevallig mijn tante.”
Wat Natascha voor haar nichten en neven betekende, was ongekend.
Naast dat zij trots de foto’s liet zien van hoe zij haar ‘tante-dagen’ vorm gaf, deelde Natascha ook dat zij uit eten ging, aan het wandelen was, een terrasje pakte, een festival bezocht of een concert bijwoonde en nog veel meer leuks.
De hamvraag is: hoe combineerde Natascha de twee drukke agenda’s?
Het antwoord is: Natascha kon dwarsverbanden weven.
Door alles in elkaar te verweven, zorgde Natascha ervoor dat het Oncologisch Netwerk Nederland sterker werd.
Zie de missie van Natascha als een handreiking aan ons allen om hierop voort te borduren.
Er is een herdenkingshoek in de Wintertuin ingericht.
Daar ligt ook een condoleanceboek.
Jij verbindt door iets in het boek voor haar naasten te schrijven.
En deze oproep geldt voor iedereen.
Heb jij Natascha niet gekend? Begin dan bijvoorbeeld met:
“Beste Natascha, ook al kende ik jou niet, …” en maak de zin af.
Onze dank is groot!Christine
Ik herinnerde mij ineens dat Natas ooit heeft gereageerd op een gedicht wat ik deelde op Facebook. Het raakte haar.
Het is ontroerend, troostend en niet te lang. En wetend dat Natas het zo mooi heeft gevonden, is zo fijn.
Het was een lange zoektocht maar ik heb het gevonden en wil dat graag lezen (het is niet door mijzelf geschreven maar door Floortje Agema)
Jeroen Martijn